Nefret; hırsından kahrolmak ise

Mutlu olup bence, coşmaktır sevmek.

İncinmek; derinden mahvolmak ise

Bütün kederleri silmektir sevmek.

*

Kızıp hırsından çıldırır gibi,

Sevmek bir kuyudur; Görünmez dibi.

Mutlaka kırılır sevenin biri

Çırpınıp çırpınıp batmaktır sevmek.

*

Seven-sevilen belli olmaz da

İnsan yare küser, yüzü gülmez de

Bazen yaşamaktan ümit keser de

O anda yetişen, dermandır sevmek.

*

Olurya bazan kış ortasında,

Baharı hissedip, beklemek sevmek.

Tutup uçurumun son noktasında

Vazgeçip geriye dönmektir sevmek.

*

Ufuklar kapkara, zindan gibiyken

Sevilen inatçı, aksi biriyken

Sevdiysen sen onu kelepçeliyken

Hayata umutla bakmaktır sevmek.

*

Okyanusa damla dökerse insan,

Akıntıya kürek çekerse insan,

Bıkmadan yarini beklerse insan,

Geceleri doğan güneştir sevmek.

*

Bir balık düşünün: Karada yüzer,

Başkan Toptaş ilk ders zilini çaldı, miniklerin heyecanına ortak oldu.

Bir deli düşünün: Gezer ha gezer,

Falcılar atiden bir şeyler sezer,

Bazan hayallere dalmaktır sevmek.

*

Gidenler geriye dönmezse eğer,

Sevilen sevene vermezse değer,

Mevlana’mız bile hep “sevelim” der,

Bir yüce davaya girmektir sevmek.

*

Gezerken köşede bir kız görüp de

Gördüğün o kıza bir gül verip de

Ve kızın peşinde nice dönüp de

Hafifçe belinden, sarmaktır sevmek.

*

Sevmek; çöllerde yetişen bir gül,

 Sevmek;  gece-gündüz ötüşen bülbül,

Sevmek;  dilsizlikte konuşan bir dil,

Sekiz-dokuz lisan, bilmektir sevmek.

*

Uzunca bir mektup yazarsa insan,

Yâre bakıp resmini çizerse insan,

Köy köy yari çin gezerse insan,

Gül dalında diken, bulmaktır sevmek.

*

Gün ortasında tutup batarsa güneş,

Gönlümü kemiren bir kurttur sevmek.

Katre katre kararıp sönerse güneş,

Yüreğime çöken bir taştır sevmek.

*

MEHMET AKİF ÖNDER